เบสคอน พี-เอ ซึ่งมีส่วนผสมสำคัญคือ TEGO 51 มีประสิทธิภาพในการฆ่าเชื้อโรค ดังนี้ ***
1.1 ประสิทธิภาพในการฆ่าเชื้อไวรัส (Virus)
|
เชื้อโรค (Oranisms) |
ความเข้มข้น
Concentration
(% W/W) |
เวลาสัมผัส
(Killing time (minute) |
สถานที่ทดสอบ
Place of Test |
|
กลุ่ม (Family) |
ชื่อเฉพาะ (Spicy) |
| 1. Tegaviridae |
Alpha virus
Pest virus
Rubi virus
Flavi virus |
1
1
1
1 |
1
1
1
1 |
University of Taichung, Taiwan (09.1986)
University of Taichung, Taiwan (09.1986)
University of Hannover, Germany (07.1973)
University of Hannover, Germany (07.1973) |
| 2. Orthomyxo-viridae |
Influenza virus |
1 |
1 |
University of Milan, Italy (06.1978) |
| 3. Herpesviridae |
Alphaherpes virus
Betaherpes virus
Gammaherpes virus |
1
1
0.5 |
1
1
0.5 |
University of Taichung, Taiwan (09.1986)
University of Milan, Italy (06.1978)
University of Hannover, Germany (05.1969) |
| 4. Paramyxoviridae |
Pneumo virus
Paramyxo virus
Morbilli virus |
1
1
1 |
1
1
1 |
University of Taichung, Taiwan (09.1986)
University of Taichung, Taiwan (09.1986)
University of Taichung, Taiwan (09.1986) |
| 5. Rhabdoviridae |
Vesiculo virus
Vesiculo virus
Plant rhabdo virus |
1
1
1 |
1
1
1 |
University of Milan, Italy (06.1978)
University of Milan, Italy (06.1978)
University of Milan, Italy (06.1978) |
| 6. Poxviridae |
Chordopox virus
Oethopox virus
Avipox virus
Capripox virus
Leporipox virus
Suipox virus
Parapox virus
Entomopox virus
Type A,B,C
Insectopox virus |
1
1
1
1
1
1
1
1
1 |
1
1
1
1
1
1
1
1
1 |
University of Milan, Italy (06.1978)
University of Milan, Italy (06.1978)
University of Milan, Italy (06.1978)
University of Milan, Italy (06.1978)
University of Milan, Italy (06.1978)
University of Milan, Italy (06.1978)
University of Milan, Italy (06.1978)
University of Milan, Italy (06.1978)
University of Milan, Italy (06.1978) |
| 7. Picornaviridae |
Entero virus
Cardio virus
Rhino virus
Aphto virus |
1
1
1
1 |
1
1
1
1 |
University of Taichung, Taiwan (09.1986)
University of Taichung, Taiwan (09.1986)
University of Taichung, Taiwan (09.1986)
University of Taichung, Taiwan (09.1986) |
|
8. Papovaviridae |
Papilloma virus
Polyoma virus |
1
1 |
1
1 |
University of Taichung, Taiwan (09.1986)
University of Taichung, Taiwan (09.1986) |
| 9. Adenoviridae |
Mastodeno virus
Aviadeno |
1
1 |
1
1 |
University of Milan, Italy (06.1978)
University of Milan, Italy (06.1978) |
1.2 ประสิทธิภาพในการฆ่าเชื้อเบคทีเรีย (Bacteria)
|
เชื้อโรค (Oranisms) |
ความเข้มข้น
Concentration
(% W/W) |
เวลาสัมผัส
(Killing time (minute) |
สถานที่ทดสอบ
Place of Test |
|
1. Corynebacterium xerosis
2. Escherichia coli
3. Micrococcus luteus
4. Proteus mirabilis
5. Pseudomonas aeruginosa
6. Salmonella typhimurium
7. Staphylococcus aureus
8. Vibrio parahaemolyticus |
1
1
1
1
1
1
1
1 |
1
<1
<1
1
1
<1
<1
<1 |
German Society for Hygiene and
Microbiology (DGHM), Germany |
|
1. Compylopbacter jejuni
2. Listeria monocytogenes
3. Yersinia enterocolitica |
1
1
1 |
1
1
1 |
Leatherhead food Research, Great Britain |
|
1. Encephalitazoon cuniculi spores
2. Bacillus cereus spores
3. Streptococcus faecalis
4. Streptococcus faecium |
1
1
1
1 |
1
>1
5
5 |
Seymour S.Block, Disinfectant and antiseptic. A by chemical,"Surface Active Agents : Amphoteric Compounds." 1991 |
| 1. Mycobacterium bovis |
10 |
10 |
Paulas M, 1967 The Dis-insinfectant effect to some Prepara-tions in tuerculosis contami-nated enviroment Cesk Epi. Microbiol Imunol. 16(4) 228- 236 |
| 1. Mycobacterium tuberculosis |
16
2 |
60
180 |
สำนักโรคเอดส์วัณโรค
และโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์
กรมควบคุมโรค |
1.3 ประสิทธิภาพในการฆ่าเชื้อรา (Yeasts and Moulds)
|
เชื้อโรค (Oranisms |
ความเข้มข้น
Concentration
(% W/W) |
เวลาสัมผัส
(Killing time (minute) |
สถานที่ทดสอบ
Place of Test |
|
1. Geotrichum candidum
2. Penicillium expansum
3. Asperglifus flaves
4. Candida albicans
5. Hansenula anomala
6. Trichophyton Mentagrophytes
7. Mikrosporum gypseum |
1
1
1
1
1
1
1 |
1
2
5
<1
<1
<1
<1 |
German Society for Hygiene and Microbiology (DGHM), Germany |
| 1. Saccharomyces cercvisiae |
1 |
5 |
Nutrition and Research Netherlands |
| 1. Saccharomyces cercviriae |
1 |
5 |
Institute for Microbiology LTD. Israel (July, 1982) |
| 1. Candida albicans |
0.2 |
5 |
ภาควิชาจุลชีววิทยา คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล (ต.ค.2543) |
1.4 ประสิทธิภาพในการฆ่าเชื้อไข้หวัดนก หวัดนก (Bird flu) เป็นโรคที่เกิดในสัตว์ปีกสาเหตุของโรคนี้ คือ เชื้อไวรัส (Avian influ-enza viruses) ไวรัสนี้พบในระบบทางเดินหายใจของนกป่ากระจายอยู่ทั่วโลก โดยไม่ก่อให้เกิดโรคในสัตว์และสามารถถ่ายทอดไวรัสไปสู่สัตว์ปีกที่มนุษย์เลี้ยงไว้ เช่น เป็ด ไก่ หรือ ไก่งวง ซึ่งมีอาการรุนแรงถึงตายได้ จากการศึกษาพบว่า ไวรัสที่เป็นโรคติดต่อในสัตว์ปีก เป็นเฉพาะชนิดไวรัส A (Influenza A viruses) ซึ่งรวมถึงกลุ่มย่อยอื่นในกลุ่มไวรัส A
ไวรัส Influenza ชนิด A จัดอยู่ใน Family Orthomyxoviridea ซึ่งเคยถูกทดสอบแล้วว่า สามารถถูกทำลายได้ดีด้วยสารฆ่าเชื้อโรคกลุ่ม Amphoteric คือ Tego 51 ที่ University of Milan พบว่าจาการทดลองในห้องปฎิบัติการ เพียง 1 % ของ Tego 51 (เบสคอนพี-เอ มีส่วนผสมของ Tego 51 อยู่ 2 %) สามารถทำลายเชื้อไวรัสได้ถึง 99.9 % ในเวลาสัมผัส 1-5 นาที สำหรับคำแนะนำการใช้ Tego 51 ในการทำลายไข้หวัดนกประจำวัน นั้น University of Milan แนะนำให้ใช้ส่วนผสมของ Tego 51 ในอัตราส่วนเพียง 2 % (เท่ากับเบสคอน พี-เอ) เพราะสามารถทำลายเชื้อหวัดนกได้ภายใน 30 นาที
หวัดนก (Bird flu) เกิดจากเชื้อไวรัส Influenza A viruses กลุ่มย่อย H 5 N1 ก็เป็นกลุ่มไวรัสที่เกิดโรคในสัตว์ปีกที่ถูกทดสอบโดย University of Milan ว่า ถูกทำลายด้วยสาร Amphoteric ได้ดี
-----------------------------------------
*** รายละเอียดของเอกสารทั้งหมดนี้ ดูได้ที่ บริษัท ไทยไบโอคอน จำกัด
